Sedar atau tidak, hampir 70% makanan yang kita makan hari ini
mengandungi organisma terubahsuai genetik (GMO). Yang paling biasa ialah
sirap jagung, makanan berasaskan soya, beras, bijirin sarapan,
kudap-kudap atau snek, biskut kraker, miuman soda, susu tin, minyak
masakan malah dalam daging dari haiwan ternakan. Jangan fikir kita
tinggal di Malaysia selamat dari makanan GMO. Kini ia telah mula
dipraktikkan secara besar-besaran oleh pengusaha-pengusaha tanaman dan
juga penternak haiwan.
Ia sebenarnya tidak mengejutkan kerana teknologi kejuruteraan genetik dikatakan mampu bertahan terhadap ancaman serangga perosak, kemarau dan lain-lain. Ia juga dikatakan meningkatkan produktiviti tanaman oleh itu menjana lebih keuntungan.
Tapi adakah ia selamat untuk dimakan?
Menurut pandangan pentadbiran kerajaan Amerika Syarikat, ia selamat dimakan, tahan terhadap penyakit dan menyediakan keperluan yang mencukupi untuk populasi dunia.
Manakala menurut Kesatuan Eropah (EU), mereka menolak makanan GMO. Risiko makanan GMO lebih tinggi dari faedah kesihatan. Hanya syarikat bioteknologi yang mendapat faedah dengan menjana keuntungan berlipat ganda, mendominasi pasaran makanan dunia dan menindas petani dan peladang kecil-kecilan.
Menurut Pengarah Kebangsaan Pertubuhan Pengguna Organik, Ronnie Cummins, tiada saintis yang benar-benar serius dalam dunia yang sanggup mempertahankan teknologi bio selain mereka dibayar oleh syarikat bioteknologi untuk memperkenalkan paten hakcipta terhadap benih atau teknologi yang dihasilkan. Menurutnya lagi, 3 perkataan yang boleh menerangkan keadaan makanan GMO iaitu tidak boleh dijangka, tidak pernah diuji dan ia tidak dilabel (tidak memaklumkan kepada pengguna).
Kesan buruk yang paling banyak dilaporkan dari pemakanan GMO ialah allergik. Pencemaran juga adalah risiko dalam kaedah penanaman GMO. Penyebaran benih secara tidak sengaja boleh mengancam benih asal dan sekali ia tersebar adalah sukar untuk mengawal ke mana ia akan pergi.
Pengguna sepatutnya diberitahu tentang penggunaan GMO dalam makanan yang mereka makan melalui label pada pek atau bungkusan. Buat masa ini, syarikat pengeluar makanan tidak disyaratkan melabelkan GMO pada produk mereka. Syarikat-syarikat ini juga menghalang usaha untuk menguatkuasakan peraturan pelabelan GMO. Jika produk GMO begitu baik dan memberi faedah, mengapa ia tidak mahu dilabelkan? Sebaliknya mengapa pula pengeluar makanan asli dan organik mengambil langkah bertentangan dengan meletakkan label NON-GMO atau 'TIADA GMO' pada bungkusan mereka.
Ini memberi makna bahawa ada sesuatu yang terselindung di sebalik semua ini. Salah satu sebab mereka tidak mahu meletakkan label GMO ialah kerana mereka tidak mahu mengambil risiko pengguna akan menjauhkan diri dari produk mereka memandangkan ia telah diharamkan di Eropah.
Ia sebenarnya tidak mengejutkan kerana teknologi kejuruteraan genetik dikatakan mampu bertahan terhadap ancaman serangga perosak, kemarau dan lain-lain. Ia juga dikatakan meningkatkan produktiviti tanaman oleh itu menjana lebih keuntungan.
Tapi adakah ia selamat untuk dimakan?
Menurut pandangan pentadbiran kerajaan Amerika Syarikat, ia selamat dimakan, tahan terhadap penyakit dan menyediakan keperluan yang mencukupi untuk populasi dunia.
Manakala menurut Kesatuan Eropah (EU), mereka menolak makanan GMO. Risiko makanan GMO lebih tinggi dari faedah kesihatan. Hanya syarikat bioteknologi yang mendapat faedah dengan menjana keuntungan berlipat ganda, mendominasi pasaran makanan dunia dan menindas petani dan peladang kecil-kecilan.
Menurut Pengarah Kebangsaan Pertubuhan Pengguna Organik, Ronnie Cummins, tiada saintis yang benar-benar serius dalam dunia yang sanggup mempertahankan teknologi bio selain mereka dibayar oleh syarikat bioteknologi untuk memperkenalkan paten hakcipta terhadap benih atau teknologi yang dihasilkan. Menurutnya lagi, 3 perkataan yang boleh menerangkan keadaan makanan GMO iaitu tidak boleh dijangka, tidak pernah diuji dan ia tidak dilabel (tidak memaklumkan kepada pengguna).
Kesan buruk yang paling banyak dilaporkan dari pemakanan GMO ialah allergik. Pencemaran juga adalah risiko dalam kaedah penanaman GMO. Penyebaran benih secara tidak sengaja boleh mengancam benih asal dan sekali ia tersebar adalah sukar untuk mengawal ke mana ia akan pergi.
Pengguna sepatutnya diberitahu tentang penggunaan GMO dalam makanan yang mereka makan melalui label pada pek atau bungkusan. Buat masa ini, syarikat pengeluar makanan tidak disyaratkan melabelkan GMO pada produk mereka. Syarikat-syarikat ini juga menghalang usaha untuk menguatkuasakan peraturan pelabelan GMO. Jika produk GMO begitu baik dan memberi faedah, mengapa ia tidak mahu dilabelkan? Sebaliknya mengapa pula pengeluar makanan asli dan organik mengambil langkah bertentangan dengan meletakkan label NON-GMO atau 'TIADA GMO' pada bungkusan mereka.
Ini memberi makna bahawa ada sesuatu yang terselindung di sebalik semua ini. Salah satu sebab mereka tidak mahu meletakkan label GMO ialah kerana mereka tidak mahu mengambil risiko pengguna akan menjauhkan diri dari produk mereka memandangkan ia telah diharamkan di Eropah.
Posts
No comments:
Post a Comment